Skip to main content

Zgjedhjet parapolitike te 24 prillit

 

Mbi zgjedhjet parapolitike të 25 prillit: në fillim analiza e tyre,

Altin Gjeta

Zgjedhjet e 25 prillit kanë përfunduar. Partia Socialiste e Edi Ramës ka siguruar një mandat të tretë, ndërsa Partia Demokratike me Lulzim Bashën në krye nuk ia ka dalë as këtë herë të rikthehet në pushtet. Sipas maksimës së vjetër, sa jeta ndoshta, e cila na dikton se ‘në një garë gjykohet humbësi jo fituesi’, ka shpërthyer debati brenda PD mbi arsyet e humbjes së zgjedhjeve.

Sigurisht në rrethana normale, në një vend dhe rend me institucione dhe demokraci funksionale fillimi i një debati të tillë dhe përqendrimi i vëmendjes së opinionit publik rreth shkaqeve të humbjes së PD do ishte një dialektikë logjike post-zgjedhore. Por ratio na dëfton se Shqipëria nuk ka zhvilluar zgjedhje politike në një rend ku, siç theksojnë studiuesit e sistemeve politike Linz dhe Stepan ‘demokracia është bërë e vetmja lojë në qytet’.  Përpos të tjerave, mjafton të lexoni gjetjet e raportit i fundit të Freedom House për Shqipërinë sipas të cilit vendi ka rrëshqitur më tej drejt autokracisë si pasojë e përkeqësimit të qeverisjes qendrore, proceseve elektorale dhe lirisë së shtypit.

Në këto kushte, përkundër asaj që na dikton tradita e qasjes ndaj humbësit dhe fituesit, mendoj se interesi publik kërkon që analiza e zgjedhjeve të 25 prillit të nisë nga arsyet dhe faktorët që kanë çuar në fitoren e mandatit të tretë nga Rama. Kjo, besoj unë do të shtronte një taban më të shëndoshë logjik nga ku mund të nisë debati dhe analiza mbi arsyet e humbjes së PD dhe përgjegjësitë e lidershipit të saj.

Zgjedhjet e 25 prillit, përndryshe nga si duan t’i paraqesin fituesit janë zhvilluar dhe fituar në rrethana dhe me mjete parapolitike. Me parapolitikë studiuestit Cribb dhe Zaum kuptojnë tërësinë e rrjeteve dhe strukturave klandestine ku qëndron pushteti real – të lidhura, inkorporuara dhe kontrolluara nga elita sunduese, të cilat qëndrojnë të fshehura prapa fasadës së institucioneve shtetërore demokratike. Në këto kushte hapësira për të bërë politikë është tërësisht e minuar, dhe qartësish një ndërmarrje e destinuar të dështojë.

I vetëdijshëm për monstrën parapolitike që ka krijuar, kryeministri Rama nuk harxhoi as edhe një minutë të vetëm në fushatë për të bërë bilancin e punëve të qeverisë së tij, apo për të hartuar dhe shpalosur një program përpara qytetarëve. Sepse në një shoqëri parapolitike partia në pushtet, PS gjegjësisht, ka kapur shtetin dhe nëpërmjet shtetit ka kapur dhe korruptur moralisht dhe financiarisht shumicën e nevojshme të shoqërisë për të sunduar pjesën tjetër.

Kjo është jo pak, por e sigurt. Dhe provat empirike janë lehtësisht të dallueshme, jo vetëm nga mendjet e holla të hulumtuesve të politikës, por nga e gjithë shoqëria, e sjellja e deformuar e së cilës është edhe prova më flagrante. Sepse nuk ka si të shpjegohet fakti që PS u votëbesua edhe njëherë me një bilanc qeverisës katastrofik, arrogancë të hapur, e zënë gafil në skandale ndërkombëtare, korrupsionin e provuar endemik në çdo qelizë institucionale, koncensionet milionëshe për punë të pabëra, patronazhistët, Lamen që instruktonte punonjësit e shtetit si t’i mbanin me rrena shqiptarët që nuk do t’iu legalizohej shtëpia, flirtit me botën e nëndheshme dhe stanjacionin ekonomik dhe europian të Shqipërisë.

Për ata që argumentojnë se PD ishte alternativë për qytetarët, si e shpjegojnë faktin që një parti fantazëm si PSD, krytari i së cilës është sulmuar edhe nga Ambasada Amerikane në Tiranë, arriti të merrte tre mandate, ndërsa Pano Soko dhe Endri Shabani nga Nisma Thurje p.sh nuk morën dot më shumë se 2000 vota në Tiranë? Apo se herësi në Tiranë nuk u thye, le të themi për shembull nga profesorë, aktivistë dhe politikanë karriere, por nga një i ri që as emrin nuk ia di dhe as e kam dëgjuar të flasë ndokund për politikë dhe interesin publik?

E pra, kjo nuk don as mend as kalem për të kuptuar se mekanizmat parapolitikë që ka ndërtuar PS në pushtet, si kapja e institucioneve në mënyrë kapilare, përdorimi i burimeve shtetërore për të financuar fushatën, punësimi masiv në shtet, përdorimi i administratës publike dhe presioni mbi të për qëllime elektorale, koalicionet e maskuara me persona me lidhje me botën e të fortëve, si dhe deformimi i kodit zgjedhor, pothuajse ia kanë siguruar fitoren PS akoma pa hyrë në garë. Në këto kushte duket se këto zgjedhje nuk kishin histori. 25 prilli provoi se gjasat që një apo disa parti politike të fitojnë një palë zgjedhje parapolitike janë pothuajse minimale.

Prandaj, gjykoj se, pasi të kemi shterruar faktorët dhe arsyet që e mbajtën PS në pushtet, PD dhe aktorë të tjerë shoqërorë me interes publik do ta kenë më të lehtë për të kuptuar se ku kanë gabuar dhe mandej të nxjerrin përgjegjësitë. Kjo do t’i jepte mundësi PD të kuptonte më mirë se çfarë duhet të ndryshojë në strategjinë e saj elektorale, ‘arsenalin e luftës’ dhe kalorësinë.

https://politiko.al/kryesore/mbi-zgjedhjet-parapolitike-te-25-prillit-ne-fillim-analiza-e-tyre-pasta-i435077?fbclid=IwAR2Zsz8PMOaD0bMMrKUEvzxcUk73uOxK7D9sZKeUd9kcz6WmSTWU5jH4NW4#.YJAeUEYwuv4.facebook

Comments

Popular posts from this blog

Udhëtim në tri kohë

  Iu bashkova gjimnazit “Leonik Tomeo” diku në shtator të vitit 2004 pas një tentative të pasuksesshme për tu regjistruar në teknikumin ekonomik të Tiranës. Shkak për këtë aventurë të pasuksesshme dhe të dhimbshme u bë im atë. Ai ngulmoi se duhet të studioja ekonomi, pasi kjo sipas tij do të ishte njëlloj garancie për punësim në jetë.  Por unë nuk isha mirë me numrat. Vija nga një shkollë rurale ku mbizotëronte rrëmuja dhe preokupimi kryesor i mësuesve ishte disiplina në ambientet e shkollës. Megjithëse atëherë nuk pata asnjëlloj dëshire për të studiuar ekonomi, më vonë pas adoleshencës zhvillova një pasion të heshtur për politikën ekonomike, duke u bërë një lexues i dhënë pas Fridrik Hajek, ekonomistit liberal të shkollës së Vjenës. Gjithsesi, regjistrimi në shkollën e mesme  “Leonik Tomeo” ishte njëfar fillimi i ri. Vjeshta qe e ngrohtë atë vit, teksa rreshtoheshim për tu futur në klasë, dielli lëshonte rreze verbuese, por pasiguria për të ardhmen sikur ma ftohte trupin deri në k

Kosova duhet të ringjallë politikën e njohjeve

  OP-ED POLITIKO 21 SHTATOR 2022, 11:58 Altin Gjeta  Brenda një harku kohor prej dy javësh, kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, ka paralajmëruar se mundësia e një konflikti të hapur me Serbinë është rrezik real. Ndryshe nga parashikimet fillestare pas agresionit rus në Ukrainë, vëmendja e komunitetit ndërkombëtar ndaj Ballkanit Perëndimor, dhe Kosovës në veçanti, nuk ka njohur ndonjë ndryshim thelbësor. Në këtë kontekst, kryeministri i Kosovës po i bie ziles së alarmit që të kthejë vëmendjen e faktorit perëndimor nga Kosova, e cila është izoluar ndërkombëtarisht, pa liberalizim vizash me BE-në dhe pa njohje të reja që prej vitit 2020, kur u njoh nga Izraeli falë marrëveshjes së Uashingtonit.  Dalja nga izolimi kërkon që Kosova, krahas dialogut për normalizimin e marrdhënieve me Serbinë, të ringjallë politikën e shtimit të njohjeve, në një kontekst ndërkombëtar të favorshëm pas gjunjëzimit të Rusisë në Ukrainë.  Megjithëse dialogu mbetet i rëndësishëm, kyçja në dialogun e Brukselit sik

Backslide of Democracy in the Western Balkans to be tackled by the EU

It has been now a quarter of a century that the Western Balkan countries have wiped out the iron curtain and started their democratizing process. Each one of them has managed to embrace a democratic political system, but based on their very particular democratic background. Progress sustained by the EU since a decade in the region seems now to face a worrying “fatigue”. Missing the 2000s fast train to Brussels New countries of the former Yugoslavia have had a traumatic beginning as a result of the breakup through bloody wars. Albania, not having long democratic traditions, has moved two steps forward and one backward. When the unstable times in the Balkans ended, there was a unanimous accordance as regarding the way these countries should follow to build their own democracy: joining the EU was thought to be the right direction. This target has been the main impetus for important advancements towards the democracy consolidation, rule of law and free market. In this c